Awers i rewers – nazywa się tak obie strony monet, medali czy orderów. W przypadku monet awers jako strona główna, oficjalna i przez to zasadniczo niezmienna graficznie, zawiera godło państwowe, czasem też portret władcy, a także rok wybicia monety. Nominał znajduje się zwykle po stronie rewersu (jak w polskim złotym), ale nie ma na to reguły. Wielu ludzi uważając nominał za stronę ważniejszą, błędnie sądzi, że znajduje się on na awersie. Rewersy różnych monet o różnych nominałach zwykle się różnią. Najprostszą metodą rozpoznawania rewersu i awersu jest zwracanie uwagi na informacje o emitencie, władzy która wybiła monetę, które są umieszczane na awersie. Dlatego zawsze mówimy "orzeł czy reszka" - właśnie w takiej kolejności - awers (orzeł) i rewers (po rosyjsku reszka).

Legenda – napis umieszczany na monecie lub medalu, zwykle otaczający graficzne elementy numizmatu, choć może się on znajdować w jego polu lub poziomo nad czy pod nimi.

Bok – część boczna monety, często posiada rozmaite zdobienia, z których najczęstszym jest ząbkowanie. Zdobienia te wzięły się z czasów kiedy spiłowywano obrzeża monet celem zyskania kruszcu, z którego były one wykonane.

Obrzeże – wąski pas powierzchni monety zarówno po stronie awersu jak i rewersu najbliżej położony względem rantu.

Rant – ostra krawędź między bokiem monety, a jej płaszczyzną.

Moneta - najczęściej metalowy znak pieniężny z wybitym symbolem emitenta, określającym jego wartość. Nazwa ta pochodzi od rzymskiej bogini Junony Monety (od łac. Monere – doradzać), w której świątyni miała się znajdować mennica rzymska.

Medal – najczęściej okrągły, płaski wytwór metalowy, odlewany lub bity jak moneta. Zdobiony po jednej lub po obu stronach, emitowany w celu uczczenia różnego rodzaju ważnych wydarzeń lub jako odznaczenie. Od monety różni się tym, że nie ma wartości nominalnej.

Nominał – oficjalna, podana przez emitenta wartość monety, zaznaczana cyfrą lub innymi znakami.

Emitent – podmiot (przedsiębiorstwo, skarb państwa czy osoba) emitujący pieniądze o określonej przez siebie wartości.

Próba – jest to zawartość czystego kruszcu w monecie. Kiedyś podawana odpowiednio w karatach i łutach dla złota i srebra, dziś częściej w wartości procentowej. Najwyższa możliwa do osiągnięcia próba wynosi 999,99.

Uncja – w skrócie oz. Pochodzi od łacińskiego uncia – 1/12 rzymskiego funta czyli libry. Obecnie uncja międzynarodowa waży 28,3495231 grama, natomiast w numizmatyce używa się uncji trojańskiej (t oz), która wynosi 31,1034768.

Moneta Kolekcjonerska – numizmaty wybijane z metali szlachetnych (srebro, złoto, platyna) zwykle dla uczczenia ważnych osobistości lub wydarzeń. Mimo podanego na nich nominału ich wartość zależy od ceny kruszcu z jakiego są wykonane, a także od ich wartości na rynku kolekcjonerskim. Najrzadsze monety kolekcjonerskie mogą osiągać ogromną wartość, wielokrotnie przewyższającą cenę kruszcu z jakiego są wykonane – dlatego takie monety emitowane są w niewielkich nakładach.

Metody Zdobienia

Tampondruk – specjalna technika druku pozwalająca na nakładanie farby drukarskiej na nierówne i nieregularne powierzchnie. Używana często w do zdobienia kolekcjonerskich numizmatów.

Antyczne wykończenie – metoda zarówno zabezpieczająca jak i zdobiąca monety. Polega na pokrywaniu powierzchni metali cienką warstwą ich tlenków, co przeciwdziała korozji jak i nadaje monetom szlachetny wygląd starych numizmatów.

Stempel Lustrzany – po angielsku „proof”. Moneta wybita takim stemplem ma idealnie wypolerowane, lustrzane tło i matowy rysunek.